De meeste van ons willen graag anderen helpen.
Daarbij is het belangrijk stil te staan bij de vraag wie je aan het helpen
bent: jezelf of die ander? Als je bijvoorbeeld iemand troost omdat je het niet
kunt verdragen dat iemand verdriet heeft, dan help je jezelf. Niks mis mee, als
je het maar weet. Want die ander voelt dat en kan zich dan juist erg
ongemakkelijk voelen door jouw troost; hij krijgt namelijk het gevoel dat hij
eigenlijk moet stoppen met verdrietig zijn en voelt zich daardoor juist niet
geholpen.
Over het algemeen kun je zeggen: als je echt
iemand wilt helpen, dan wacht je op een vraag. Want de vrije wil is de
voorwaarde voor het kunnen aanvaarden van hulp. Iemand die niet wil kan je niet
helpen. En hoe graag jij ook wilt, als de ander niet wil houdt het op. Als je
dan toch gaat helpen, weet dan dat je niet de ander maar jezelf helpt.
Nogmaals, niks mis mee, als je het maar erkent. En echt, je mag jezelf heus ook
helpen. Maak jezelf alleen niet wijs dat je het voor de ander doet.
Je kunt vele redenen hebben om een helper te
zijn... onderzoek ze eens.
2 opmerkingen:
Wie helpt wie?
Mooie blog, inzichtelijk geschreven. Iets wat veel hulpverleners niet willen horen...
Ik kwam deze blogpost tegen via een bericht op Twitter van ene Peter de Kock.
Twitter jij zelf ook toevallig?
Mocht je het leuk vinden zou ik graag specifiek dit stukje doorplaatsen met een link naar jouw blog op Knappers.nl
Zou je dit leuk vinden?
Fijne dag, groet, John
ha John, dank voor het compliment!. Nee, ik twitter zelf niet. En ja, graag doorplaatsen! Daar worden ze 'boven' ook blij van :-)
Een reactie posten