Vaak zeggen mensen: 'moet je ze niet eens opschrijven, want alleen al aan die verhalen kunnen anderen veel hebben,' maar dat wil ik niet, want het zijn niet mijn verhalen (bovendien vergeet ik ook alles weer als de sessie voorbij is). En mensen vragen of zij hun verhaal op willen schrijven durfde ik eigenlijk niet, want het is zo persoonlijk. En ik wil niet dat ze zich verplicht voelen, want ik weet hoe dankbaar de meesten zijn.
Totdat vorige week iemand uit zichzelf aanbood dit te doen, een verslag schrijven voor op het blog. En nu zij dat gedaan heeft, merk ik hoe blij ik ermee ben. En ik niet alleen: de gidsen staan erover te juichen en te springen. Want hierdoor wordt een glimps van hun werk zichtbaar.
Ik wil er graag nog een ding over zeggen: elk mens gaat anders door zo'n sessie heen, want elk mens zit anders in elkaar en neemt anders waar. De een ziet, de ander hoort, weer een ander weet en de volgende voelt. Soms neemt iemand glashelder alles zelf waar, een andere keer zit iets zo diep weggestopt dat dat niet lukt. Daarnaast zijn er dingen die zo goed als niet waar te nemen zijn door jezelf, bijvoorbeeld als het om grotere karmische ontwikkelingslijnen gaat. Ik wil dit graag benoemen, omdat ik wel eens merk dat het al of niet zelf waarnemen gekoppeld wordt aan 'hoe ver je bent in je ontwikkeling.' Daar heeft het dus niks mee te maken. Afgezien van het feit dat je sommige dingen gewoon niet waar kunt nemen van jezelf, kan het ook zo zijn dat je sommige vermogens wel ontwikkeld, maar niet meegenomen hebt naar dit leven (omdat je ze nu niet nodig hebt of ze je zelfs in de weg zouden zitten).
Misschien ben je ooit hier in de praktijk geweest en wil je er ook iets over vertellen. Dat hoeft niet perse een verslag van de sessie te zijn; het kan ook gaan over hoe het je daarna vergaan is of iets heel anders dat je graag wilt delen. Stuur me dan een mailtje of reageer op het blog. Daar zou ik echt blij mee zijn, want het maakt het nog zo onbekende gidswerk zichtbaar!
