Levensthema's

Lieve Léonne,
Ik wil graag ingaan op je vraag over het delen van ervaringen. Wat me nu even afschrikt zijn de heel persoonlijke en precieze beschrijvingen van de sessie-ervaringen die ik zie verschijnen op je weblog. Als geboren-onzeker denk ik dan: o jee, dat heb ik allemaal niet zo meegemaakt; lang niet zo precies, en al helemaal niet zo mooi, zo etherisch en diep-spiritueel. Daar kan ik nooit tegenop... (ik denk blijkbaar dat ik ergens tegenop moet -'leermoment!'). Het maakt me blijkbaar onzeker over mijn eigen ervaring.

En toch, ik heb ook wat te vertellen, wil graag iets delen. Want mijn sessie bij jou heeft me heel veel opgeleverd. Daar werd ik me een paar dagen geleden weer eens bewust van toen ik een grote stapel aantekeningen, belevenissen, tekeningen, kortom levenservaringen aan het doorspitten en uitsorteren was. Alles van de afgelopen tien jaar ging weer door mijn handen. Dat noem ik opruimen, maar misschien is verwerken en een plek geven een betere omschrijving.

Ik kwam in die grote stapel met gedoe en plezier, ruzie en passie, liefdesbetuigingen en hartgrondige verwensingen ook een schetsblok tegen. Handzaam, A5 formaat, met een spiraal. Het dateert van ruim vier jaar geleden: 'voorjaar (mei) 2003' staat voorin. Inderdaad, van net na mijn eerste sessie bij jou. Op de openingsbladzij staat: 'Voor mij, om te onthouden'. Op de volgende bladzij een opgaande zon, en op de bladzij erna: 'Ik hoef niet alles op mezelf te betrekken, het gaat niet altijd overmij..!'

En zo voort, zestig tekenblaadjes volgeschreven, met kleurpotloden ­ grote letters, vol beweging. Over bij mezelf blijven, oprecht zijn, weten wat ik wil, en dat ook doen, aanpassen, boosheid (op een ander of op mezelf?), door het donker naar het licht, geweld, eenzaamheid, intimiteit, samenzijn, verbonden voelen, het moment (hier&nu) als doorgang naar de eeuwigheid, genieten, hormonen, meegaan op de stroom, leren ontvangen, geven, openstaan, schoonheid, wakker zijn, helder van geest...

En over uithoudingsvermogen, anderen laten, mijn eigen verhaal vertellen, en anderen het hunne, ervaringen delen, anderen laten meebeleven, de diepte van mijn innerlijke wereld, durven benoemen hoe ik me echt voel, aanvaarden van het donker, een stralende lach, echte hartelijkheid, niet praten maar doen, tot m'n recht komen, aanwezig zijn, opgaan in het moment, betrokken zijn, aandacht geven, aanvaarden, me aanvaard voelen, er mogen zijn, opgaan in de ander en tegelijkertijd bij mezelf zijn...

Kortom, allemaal thema's waar ik mee worstelde, toen... en nu nog steeds. Fijn, zul je misschien denken, maar wat ben je er dan mee opgeschoten? Heel veel! Dit zijn namelijk mijn thema's. En ik besef: ik ben niet de enige met deze worstelingen. Maar het zijn wel mijn hoogstpersoonlijke worstelingen. Dit zijn de zaken waar ik mee bezig ben, mijn hele leven al, en waarschijnlijk de rest van mijn leven. En stapje voor stapje kom ik er verder mee. Beetje bij beetje verover ik mezelf. Langzaam maar zeker.

Wat mijn sessie bij jou me heeft gebracht is bewustzijn. Over hoe ik in dit leven wil staan, wat ik achter me wil laten, waar ik me van wil bevrijden. Leven in vrijheid, autonoom en soeverein. Nooit meer slachtoffer zijn, me bewust zijn van mijn eigen waarde. Mezelf in vrijheid verbinden met anderen, er zijn voor anderen en daarin bij mezelf blijven. Leren delen, leren me echt te verbinden, eerst met mezelf, dan met de ander. 'Hartelijk, hoopvol, heel' zijn de laatste woorden in het schetsblok, geschreven over een opgaande zon.

Dat is inderdaad wat ik graag wil zijn: hartelijk, hoopvol, heel ­ nog steeds. Diezelfde woorden zijn ook van toepassing op onze sessie van vier jaar geleden. En op jou. Want dankzij jouw liefdevolle aanpak en oprechte betrokkenheid kon ik in een laag van mezelf komen die ik niet kende. Vandaaruit, in die gemoedstoestand kon ik het schetsblok vol kleuren en schrijven met inzichten, voornemens en besluiten. Positief, constructief, aktief. Ik vond een nieuwe toon, en boorde een creatieve bron aan. Dankjewel!