Wat is waar?

Deze vraag hangt samen met wat waar is. Huh? Ik bedoel daarmee: de vraag wat is waar(heid) hangt samen met de vraag wat zich waar bevindt… welke betekenis hechtte jij in eerste instantie aan de titel-vraag? De eerste, wat is waarheid, of de tweede, wat bevindt zich waar? Het antwoord op die vraag – het is als zo’n psychologisch tekeningetje waarin je twee heel verschillende beelden kunt zien – hangt af van hoe je naar de wereld kijkt. 

 

In deze tijd op aarde zullen verreweg de meesten die dit lezen de vraag associëren met de vraag naar waarheid. Nog nooit hebben wij ons in een situatie bevonden waarin (bijna) iedereen toegang heeft tot alles (bijna) wat kenbaar is terwijl ook voor elke opinie, elk standpunt en zelfs elk ‘feit’ een ondersteunend betoog of ‘bewijs’ te vinden is. We snakken ernaar te ontdekken wat nou echt waar is, op allerlei gebieden. En juist omdat zoveel tegenstrijdige bewijzen vindbaar zijn komen we daar niet achter. Dat leidt tot polarisatie, welles-nietes, achterdocht en autoritair gedrag. Maar wat vraagt dit eigenlijk van ons?

Wat we allemaal wel weten maar ons niet altijd bewust zijn: wat waarheid is hangt af van het perspectief van waaruit je kijkt. Zo heb ik heel lang niet begrepen waarom onze huidige regering zo on-economisch te werk gaat terwijl ze dat begrip juist zo hoog in het vaandel heeft staan en alles langs de economische lat legt. Totdat ik begreep dat mijn idee bij het woord economisch een totaal andere is dan wat deze neo-liberale regering daaronder verstaat. Voor mij betekent economisch: dat je met zo min mogelijk inspanning (energie, kosten, moeilijkheden, problemen achteraf) het beste ergens uit haalt. Ofwel: dat iets voldoet aan de wet van de minste weerstand. Onze regering heeft een heel andere definitie van ‘economisch’. Ik denk dat die definitie ongeveer is: hoe haal je ergens zoveel mogelijk geld uit. Tja, da’s heel wat anders. En je kunt je voorstellen dat, als ik met Rutte het gesprek aan zou gaan over of iets economisch is en of niet, we het nooit met elkaar eens zullen worden en in een welles-nietes-gesprek terecht zouden komen. Zolang wij niet in de gaten hebben dat wij het ieder over iets heel anders hebben. 

Als je geliefde tegen je zegt dat hij of zij van je houdt, geef je dat woord automatisch de betekenis die het voor jou heeft. De kans dat dat met elkaar overeenstemt is uiterst klein. En zo werkt het ook met de statistieken die wij dagelijks voorgeschoteld krijgen: de corona-cijfers betekenen voor jou heel iets anders dan voor een ander. Iemand die mensen verloren heeft aan corona, iemand die heel bang is voor deze ziekte, iemand die in een ziekenhuis werkt, iemand die het met andere overlijdensstatistieken vergelijkt, iemand die in de farmaceutische industrie werkt, iemand die filosoof is… elk hechten ze een compleet andere waarde aan en halen ze een andere betekenis uit dezelfde cijfers. Zolang je dat niet in de gaten hebt, kun je elkaar niet begrijpen.

Dit vraagt dus in de eerste plaats om de wil, de bereidheid om elkaar te bevragen en begrijpen. Daarbij gaat het niet om de vraag wat is waar(heid) maar om de vraag ‘wat bevindt zich waar’: Wie heeft welk uitgangspunt, waar bevindt zich iemands perspectief, wat is iemands belevingswereld. Ons grootste struikelblok daarbij is: wij zijn ervan overtuigd dat er maar 1 waarheid bestaat. Vooral als het gaat om aardse zaken als: hoe dodelijk is corona in vgl. met de griep, is het middel (de maatregelen of een vaccin) erger dan de kwaal, heeft 1,5 meter afstand houden of een mondkapje dragen enig nut? Stiekem (of: onbewust) denken we allemaal dat er een eenduidig antwoord op deze vragen bestaat en dan zijn er enerzijds mensen die denken dat dat antwoord hen onthouden wordt en anderzijds mensen die vinden dat het antwoord zo klaar als een klontje is. De eerste groep wordt achterdochtig, de tweede meet zich een ‘wij hebben de waarheid in pacht’-houding aan. Het gevolg: een polariserende strijd waar de een de ander wegzet als gekkie, foute elite of dombo’s met een bord voor hun kop.

Beiden groepen bevinden zich aan de uiterste, beide net zo eenzijdige, polen van de vraag ‘wat is de waarheid?’. De ene pool zegt: de waarheid komt niet boven water, die wordt ons onthouden; de andere pool zegt: dit is de waarheid. Maar het punt is: de waarheid ligt niet in het midden; DE waarheid bestaat niet. Laten we als voorbeeld de vraag nemen: hoe dodelijk is corona? We kunnen in statistieken gaan kijken, alleen, we weten nog niet hoe het coronavirus zich gedraagt en verspreidt. Pas als we dat ontdekt hebben (waarover straks meer) zal blijken dat corona voor de een dodelijk is en voor de ander niet. Wat is dan het antwoord op die vraag? Precies…

Het ding met 1 waarheid heeft zijn wortel in het exclusief (uitsluitend) waarnemen van de fysiek waarneembare wereld. Een tafel is een tafel en dat is geen stoel. Dat is waar we vandaan komen. Waar we naartoe gaan: de fysiek waarneembare wereld is de uitdrukking in de vaste materie van de onzichtbare wereld. Dat wat zich op hogere trillingsfrequenties (of: dimensies) bevindt bepaalt wat zich in de stoffelijke wereld voordoet. Onze stoffelijk waarneembare wereld is dus een symptoom van iets dat zich op hogere frequenties afspeelt. Ergo: zolang we alleen naar de stoffelijk waarneembare wereld kijken zullen we niet begrijpen wat er gebeurt en zijn we bezig met symptoombestrijding. (In de wetenschap is inmiddels ontdekt dat hogere frequenties lagere frequenties kunnen veranderen maar andersom niet… dat heeft verstrekkende gevolgen. Dat betekent bv dat bij ziekte, je eenzijdig richten op het lichaam geen enkel nut heeft want je behandelt de oorzaak niet.)

Als je vanuit dat oogpunt kijkt naar het gegeven dat wij via het internet bijna allemaal toegang hebben tot bijna alle informatie en dat je de meest tegenstrijdige informatie kunt vinden over allerlei onderwerpen, wat betekent dat dan? Daarmee geeft de stoffelijke werkelijkheid uitdrukking aan het hogere gegeven dat 1 waarheid niet bestaat. Dat betekent dat wij, omdat we geen eenduidige antwoorden meer kunnen vinden, genoodzaakt worden op andere manieren te gaan kijken. Dat we genoodzaakt worden om andere dimensies dan alleen de stoffelijke weer te gaan betrekken in ons bestaan. We krijgen de wereldproblemen niet opgelost als we niet begrijpen dat alles met alles samenhangt. En dat alles met alles samenhangt gaat niet ontdekt worden door de politiek, maar doordat individuele mensen dat gaan begrijpen op een individueel niveau en daar individueel naar gaan handelen. Daarbij geldt: de tijd dat iemand jou vertelt hoe het zit is voorbij; de tijd dat jij zelf en vanuit jezelf ontdekt hoe het voor jou zit is aangebroken. En: hoe het voor jou zit is iets anders dan hoe het voor een ander zit. Daarmee is niet het flauwe ‘ieder z’n waarheid’ bedoeld, maar daarmee wordt bedoeld dat je je plaats weet. Wij vormen namelijk met elkaar een organisme, een weefsel en daarvoor geldt hetzelfde als voor de cellen in ons lichaam: als een cel zijn plaats niet kent, ofwel: niet weet wat ‘ie moet doen, kan deze cel niet zijn bijdrage leveren aan het gezond functioneren van het organisme. Letterlijk zo. 

Wij zijn behoorlijk de weg kwijt geraakt. Wij weten onze plaats niet meer omdat wij niet meer kijken naar het geheel maar alleen naar de symptomen (de fysiek waarneembare wereld). Als je vanuit de onstoffelijke wereld naar kijkt naar dit fenomeen, begrijp je ineens waarom er zo veel mensen zijn met kanker. Kankercellen zijn cellen die de weg kwijt zijn, die hun plaats niet weten, die niet weten wat ze moeten doen, die zich gedragen op een manier die niet bijdraagt aan het gezond functioneren van het organisme. Dat is een directe weerspiegeling (symptoom) van hoe het op dit moment met ons als mensheid gesteld is. We zijn verschrikkelijk in de war en weten niet meer wat onze plaats is en wat we te doen hebben, wat gezond is en wat niet. Omdat we de dimensies die ons daartoe aanwijzingen geven niet in ogenschouw nemen. Dit kan alleen vanuit een individueel niveau hersteld worden. Want elk mens is een cel in het organisme. Dus wacht niet tot ze het van ‘bovenaf’ gaan regelen. Wij bepalen, individueel en met z’n allen wat ‘bovenaf’ gaat doen. En met bovenaf bedoel ik zowel de aardse als de onstoffelijke variant. Dus zowel de regering als god. Wij zijn dat. Er is ‘daarboven’ niet iets of iemand buiten ons die het helemaal verziekt of die wel regelt dat het goed komt. Vergis je niet in de grootsheid van het innemen van je plaats, hoe klein die ook lijkt. Ja, het maakt verschil. 

Goed, mooi verhaal, maar ehhh, hóe dan? Dan zou ik graag naar nog een fenomeen kijken dat zich op het moment voordoet op aarde: internet, social media, A.I. (Artificial Intelligence) en algoritmes. Als je informatie gaat zoeken op het internet, kom je al snel in een fuik terecht. In die fuik krijg je in toenemende mate informatie voorgeschoteld die overeenstemt met jouw visie of overtuiging. Dat begint al met je eerste zoekopdracht in Google: als jij en ik dezelfde vraag stellen krijg jij hele andere uitkomsten te zien dan ik. Dat hangt nl. af van je gedrag op social media (bijvoorbeeld welke posts je geliked hebt op Facebook, Twitter of Instagram). Als je wilt weten hoe dat precies werkt: kijk de film “The Social Dilemma”, echt een aanrader. Disclaimer: je kunt je kapot schrikken van de mate waarin een machine (A.I. met haar algoritmes) bepaalt waar jij terecht komt. Exclusief vanuit de fysieke dimensie gezien is dat best wel eng: er is een machine die al mijn doen en laten vertaald in een wereld die ik voorgeschoteld krijg. 

Echter: als je ernaar kijkt vanuit de onstoffelijke dimensies, zie je heel iets anders. Je ziet een perfecte uitdrukking in de materie van de universele wetmatigheid dat wij onze wereld creëren. Om te beginnen dat er geen objectieve werkelijkheid bestaat want die werkelijkheid verandert op het moment dat deze geobserveerd wordt. Dus als jij ergens naar kijkt zie je letterlijk iets anders dan ik. Niet alleen omdat jij vanuit een ander perspectief kijkt en interpreteert, maar ook omdat de (letterlijke en figuurlijke) stof die je bekijkt reageert op hoe jij kijkt en verandert op basis daarvan. (Iets wat inmiddels ook wetenschappelijk is aangetoond binnen de kwantumfysica). Zoomen we nog iets verder uit, dan zien we eigenlijk een glorieus beeld: je ziet je eigen creatie-vermogen. Letterlijk bepaal jij jouw wereld en jouw wereld bepaalt mede hoe de wereld er als geheel uitziet. De algoritmes doen iets dat vergelijkbaar is met de kosmische wetten van oorzaak en gevolg. En de machines (computers) doen iets wat de mensen die het gemaakt hebben zelf ook niet meer kunnen volgen. Precies zoals wij onze eigen creatie (de wereld) niet meer begrijpen. A.I. en algoritmes zijn de fysieke uitdrukking van het AL en de kosmische (universele) wetten. Je ziet hier dus de materiële afspiegeling van de enorme kracht en macht van jouw denken en je creatie-vermogen. Als we dat begrijpen – en die macht is onnoemelijk veel groter dan wij denken – dan zijn we geen slachtoffers meer van iets dat buiten onze macht ligt maar wenden we deze kracht aan om onze wereld vorm te geven. Dat betekent dus niet: op het eilandje van je eigen waarheid gaan zitten want dan heb je niet begrepen dat je onderdeel bent van het creërende geheel. Het betekent je wereld vormgeven middenin de wereld.

Het is tijd dat wij ons denken gaan vergeestelijken. Anders gezegd: dat wij ons denken niet meer alleen richten op de materiële wereld, maar dat we naar die wereld gaan kijken met de vraag: wat wil dit fenomeen, dat ik waarneem in de fysieke wereld, mij vertellen? Waarvan is dit een symptoom? Ik heb zojuist hierboven 3 voorbeelden gegeven van hoe je dat kunt doen. En nu zeg je misschien, jaaaa, maar jij bent helderziend. Dan zeg ik, neeee, dit vermogen heb ik ontwikkeld door op deze manier naar de problemen te kijken die zich in mijn persoonlijke leven voordeden. Ik ben er misschien alleen iets eerder mee begonnen dan jij en daardoor weet ik inmiddels wat beter de weg in de onstoffelijke wereld, omdat ik er vaker geweest ben met m’n ogen open. Waar ik ook mee wil zeggen: begin klein. Begin met je eigen, persoonlijke vragen en perikelen en vertrouw erop dat die onderdeel zijn van (en dus uitwerking hebben op) het geheel. Want alles wat jij oplost en transformeert is een geschenk aan de wereld.

Een cruciaal hulpmiddel daarbij is: hart en ziel. Elke chakra is verbonden met een van je lichamen, van beide heb je er 7*(1). Deze lichamen corresponderen met de verschillende dimensies (=frequenties; hoe hoger de frequentie, hoe minder verdicht dit lichaam). Met in het midden: je hartchakra. Deze is verbonden met je ziel. De ziel is de intermediair (het midden) tussen hemel en aarde, tussen je goddelijke en je aardse zijn*(2). Hoe ontdek je jouw plaats? Door te navigeren op het hart, dat uitdrukking geeft aan de voornemens van de ziel. Hoe? De ziel heeft een waarnemingsorgaan dat zich uitdrukt door het ervaren van irritatie en vreugde. Als je je irriteert betekent het dat iets niet resoneert met hetgeen jij je voorgeboortelijk hebt voorgenomen of dat je waarneemt dat iets niet overeenstemt met hoe jij de wereld zou willen zien (idealen). Als je daar vervolgens mee aan de slag gaat en je vindt jouw manier, ingang of oplossing, dan ervaar je vreugde. Zowel de irritatie als de vreugde zetten je in beweging, hetzij om er iets aan te doen, hetzij om vorm te geven wat je gevonden hebt. Door te luisteren naar beide navigeer je op het hart en geraak je in jouw stroom. Dan ben je op jouw plaats, de plek waar jij moet zijn. Die overigens nooit statisch is maar altijd in beweging, net als het universum.

Het coronavirus noodzaakt ons om op die andere manier te gaan kijken. Wereldwijd en persoonlijk. Veel mensen die inmiddels al langer begrijpen dat het tijd is om te ontwaken (daarmee bedoel ik: ontdekken dat je een geestelijk wezen bent die worstelt met mens-zijn ipv andersom) zijn inmiddels goed in staat te begrijpen wat er op wereldschaal mis is. Als je deze nieuwsbrief leest behoor je tot die groep. Tegelijkertijd is deze groep mensen in grote innerlijke nood en velen voelen zich onmachtig omdat ze het gevoel hebben geen invloed te hebben op deze grote wereldwijde wanorde en onrechtvaardigheid die zich momenteel laat zien. En dat terwijl ze precies in de gaten hebben wat er niet klopt. Dan is het zaak goed te gaan kijken naar de zaken die zich afspelen in jouw persoonlijke leven. Want dat is de enige manier waarop jij, als vitaal onderdeel van het geheel, een bijdrage kunt leveren aan de grote transformatie.

Vanuit het ‘grote plaatje’ gezien (ik schreef dat al in mijn vorige nieuwsbrief): corona maakt zichtbaar wat er in onze wereld niet overeenstemt met de universele wetten en daarmee met de natuurlijke orde. We krijgen de kans om maatregelen te nemen om deze natuurlijke orde te herstellen door te begrijpen wat de oorzaken zijn van deze catastrofe op wereldschaal. Die catastrofe zou je kunnen samenvatten als: niet zorgen voor onze eigen creatie (aarde, planten, dieren en mensen) omdat we niet begrijpen dat dit één geheel is. Het momentum van de eerste golf hebben we op wereldschaal finaal gemist. De genomen maatregelen zijn ongeveer het tegenovergestelde van wat er gevraagd werd: geen zorg voor het milieu maar instandhouden van de fossiele industrie; geen zorg voor de natuur maar de milieumaatregelen uitstellen; geen zorg voor de beroepen met een roeping (onderwijs, zorg, kunsten) maar voor de sectoren waar geld te verdienen valt; geen zorg voor de wereldwijde menselijke noden maar een versmalde blik op de economie van het eigen landje. Dus krijgen we een tweede golf. En dit gaat net zo lang door tot we met z’n allen hebben begrepen wat er mis is. En wat er mis is kan alleen begrepen worden door ons denken te vergeestelijken. Dat is niet zomaar een spiritueel praatje, het is een wetmatigheid. Ik schreef al dat inmiddels wetenschappelijk bewezen is dat hogere frequenties de lagere frequenties kunnen beïnvloeden maar andersom niet. Dat betekent dat, wat wij op fysiek niveau (= op de laagste frequentie) waarnemen, altijd het gevolg is van een oorzaak op een hogere frequentie. Best wel logisch, toch? Dat betekent dus dat wij voor de oorzaken van onze aardse problemen altijd moet zoeken naar een oorzaak in de hogere frequenties, dus in de onstoffelijke, onzichtbare wereld. Vandaar: wat bevindt zich waar? Dat is wat corona op wereldschaal van ons vraagt. En omdat jij en ik deze wereld zijn, vraagt dat dus dat wij individueel kijken naar de noden (symptomen)  die zich voordoen in ons persoonlijke leven.

Omdat we daarin allemaal een eigen plaats hebben, worstelt de een met dit en de ander met dat. Dat vertegenwoordigt precies jouw voorgenomen individuele bijdrage aan het geheel. Want door het in jezelf aan te gaan en te transformeren schenk je jouw aandeel in de transformatie aan de wereld. Hoe doe je dat? Ik citeer hier graag Michel Foucault, die zegt: alles wat jou innerlijk angst aanjaagt, probeer je in de wereld om je heen te controleren. Als je langs dat perspectief kijkt kun je aflezen wat jij te doen hebt. Waar maak je je druk over? Waar ben je bang voor? Waar ben je boos over? Wat irriteert je je mateloos? Wat wil je te vuur en te zwaard bestrijden? Waar loop je tegen te hoop? Als je dat helder hebt, kun je je vervolgens afvragen welke beperkende overtuigingen hieraan ten grondslag liggen. Want deze overtuigingen, die zich bevinden op het niveau van je mentale en causale lichaam (3e en 5e dimensie, zeg maar: wat je aangeleerd is en wat je uit je erfelijke stroom hebt meegekregen) geven vorm aan jouw aardse werkelijkheid. Dat onderzoek is uiterst individueel en persoonlijk, maar om het te verduidelijken noem ik graag wat mogelijke voorbeelden. 

Als de vrijheid (van meningsuiting) je bijzonder bezighoudt, kun je kijken naar de mate waarin je innerlijk vrij bent. Voel je je daarin bepaald of beperkt door de wereld om je heen? In hoeverre laat je ten diepste anderen bepalen wat jij doet of laat in je leven? Waar moet jij van jezelf aan voldoen? Of in hoeverre probeer je jouw mening of visie aan anderen op te dringen? Of ben je ongeduldig dat anderen ‘het nog niet begrijpen’? Heb je daarin respect voor de ontwikkeling van de ander? Wordt je er dan boos over of ga je helpen? 

Als je je druk maakt over complotdenkers en andere ‘gekkies’, wat zit daar achter? Dat je misschien denkt dat er een hogere instantie buiten jou is die het wel voor je regelt? Is dat waar? Want wie of wat is die hogere instantie? Vormen wij niet met z’n allen dit geheel en leg je daarmee de verantwoordelijkheid buiten je? Dezelfde vragen gelden trouwens voor degenen die uitgemaakt worden voor gekkie: voel je je onmachtig en slachtoffer van de grote boze wereld? Leg je de macht buiten jezelf? 

Als je wilt weten of dat komende vaccin wel betrouwbaar is, vertrouw je dan wel op je eigen weten wat goed is voor jou? Of misschien denk je te weten wat goed is voor anderen? Begrijp je ten diepste dat wat goed is voor jou niet persé ook goed is voor een ander? 

Als je bang bent dat je het financieel niet redt, hoe komt dat? Ben je ervan overtuigd dat geld of overvloed alleen naar je toekomt als je hard ploetert? Of vind je jezelf minderwaardig, dus komt er ook niks van waarde naar je toe? Heb je het niet verdiend? Of kijk je neer op de aardse drek en vind je dat je daar geen waarde aan mag hechten?

Het zijn maar voorbeelden om je op gang te helpen, bij elk van ons is een unieke onderliggende overtuiging te vinden en die kan alleen jij op het spoor komen. Wees daarbij vriendelijk naar jezelf, veroordeel niet maar weet dat jij een stukje oude tijd op je hebt genomen om te transformeren voor de nieuwe tijd. En je weet dat je jouw antwoord hebt gevonden als je rust vindt, als je ineens niet meer zoekt. Zolang je je nog blijft afvragen of irriteren heb je jouw antwoord niet gevonden, dan is er nog iets anders te ontdekken. Als je het hebt gevonden wordt ook ineens zichtbaar, als bij toverslag, wat jou te doen staat. Dan heb je een oude, beperkende overtuiging, die niet overeenstemt met de universele wetten, losgelaten en gaat er letterlijk een wereld voor je open. 

Het gaat er dus om dat wij weer gaan begrijpen wat de universele wetmatigheden zijn waarlangs de fysieke wereld zich uitdrukt. Ik geef een voorbeeld uit mijn eigen leven: In 2017 kwamen we (mijn lief en ik) terug van een reis van 6 weken waarin we enkel en alleen in de natuur waren geweest. Bij terugkomst merkte ik bij mezelf een enorme tegenzin om weer aan het werk te gaan. Wat ik vreemd vond, want mijn werk was mijn lust en mijn leven, ik hield (houd) ervan. Maar ik had het gevoel in een tredmolen te zitten, ik kreeg het er benauwd van, ik had dikke weerstand tegen werken (= dingen doen waarvoor je in ruil geld krijgt). En steeds als ik innerlijk toegaf aan wat ik voelde, ging mijn denken acuut in de hoogste versnelling; ja! maar! als je niet werkt dan heb je geen geld om van te leven! Op zo’n moment ga ik met mijn denken in gesprek. De uitkomst: ‘oke, ik (mijn denken) ben ervan overtuigd dat ik dit en dat moet doen om in mijn levensonderhoud te voorzien. Maar stel je nou eens voor dat dat alleen maar waar is omdat ik daarvan overtuigd ben. En stel je nou eens voor dat ik die overtuiging loslaat… wat gebeurt er dan in de ruimte die ontstaat zonder deze overtuiging?’ Het lukte om de overtuiging werkelijk los te laten. Het gevolg: we hebben al bijna 3 jaar niet meer gewerkt voor geld (sinds vorige winter gidswerk ik weer een beetje maar alleen als ik er zin in heb en voel dat ik het te doen heb), we hebben ons ondertussen met heel veel plezier uit de naad gewerkt zonder daarvoor betaald te worden en we leven nog steeds en we hebben alles wat we nodig hebben. Als we het 3 jaar geleden uitgerekend hadden waren we tot de slotsom gekomen dat het niet kon. We hebben het ‘gewoon’ gedaan en nu blijkt dat het kan. En ja, spuug-eng, af en toe vliegt het ons ineens naar de keel. En telkens als dat gebeurt, dat de angst ons aanvliegt, ontdekken we weer een nieuwe, beperkende overtuiging. Bijvoorbeeld: met doen wat je leuk vindt verdien je geen geld. Of: kiezen voor de makkelijke weg is verkeerd (en daar wordt je vroeg of laat voor gestraft). En bij elke overtuiging die we tackelen wordt het ons helderder wat we te doen hebben. Dan ‘weet’ je precies wanneer je wel of juist niet in beweging moet komen. Op deze manier dragen wij bij aan de grote transformatie terwijl we ondertussen in Frankrijk een plek maken (het is die plek al) waar mensen letterlijk tot zichZelf kunnen komen.

Eigenlijk kun je over het coronavirus zeggen dat het zich beweegt langs deze onzichtbare lijnen. Ja, het is belangrijk om uit te zoeken hoe het virus zich fysiek gezien verspreidt. Echter, dan hebben we alleen de symptomen in beeld. Wat de oorzaak is wordt daardoor niet duidelijk. We hebben enerzijds het verschijnsel corona als wereldwijd beeld (zie hierboven en de vorige nieuwsbrief); anderzijds verspreidt het zich via individuen. Tegelijkertijd staan die twee niet los van elkaar want alles hangt met alles samen. Waarom krijgt de een het wel en de ander niet? Waarom wordt de een er heel ziek van en de ander niet of nauwelijks? Waarom gaat de een er dood aan en de ander niet? Het antwoord op deze vragen is letterlijk per individu verschillend maar er zijn wel wetmatigheden te vinden. Die vind je echter alleen als je naar de onzichtbare wereld kijkt, naar de hogere frequenties dus. Vanuit de hogere dimensies gezien verspreidt het virus zich via het snijpunt van 3 lijnen: daar waar de universele wetten en de de natuurwetten elkaar raken met daar tussenin onze erfelijkheid. Ik hoop dat ik in staat ben om het uit te leggen in aardse woorden:

In mijn vorige artikelen over de nieuwe tijd heb ik uitgelegd dat het ontwikkelings-tijdperk dat wij nu afsluiten ooit begonnen is met de gebeurtenis die wij in onze mythologie kennen als de verstoting van Adam en Eva uit het paradijs. Vanaf dat moment is er in onze genen een conditie ingesloten geweest die ons via erfelijke stromen in staat stelde om bepaalde ervaringen op te doen. Vandaar de daaraan gekoppelde term ‘erf’zonde. Wij konden daardoor elke keer bepaalde erfelijke stromen kiezen (familie-karma) die ons precies in staat stelde de ervaringen en ontwikkelingen door te maken die hoorden bij deze periode in de mensheidsontwikkeling. Omdat we nu een nieuw tijdperk van ontwikkeling betreden, is het noodzakelijk dat deze erfelijke stromen, dus bepaalde genetische condities of gegevenheden, veranderen. Dat gebeurt op vele verschillende manieren. Bijvoorbeeld met de hulp van zgn. nieuwetijds kinderen die deze (soms zeer zware taak) op zich hebben genomen. Een andere manier is d.m.v. virussen (corona en andere virussen die we al en nog niet kennen). De bedoeling hiervan is dat onze genen veranderen en weer ‘in-tune’ komen met de universele wetten waardoor wij weer gehoor kunnen geven aan de natuurwetten en het verband tussen die twee kunnen waarnemen. Is dat omzetten (transformeren) van deze erfelijke gegevenheid in een bepaalde situatie (familielijn) niet mogelijk, dan sterft zo’n genetische stroom uit. Corona muteert constant om met precisie deze taak uit te kunnen voeren. 

Zo kun je begrijpen dat de een corona krijgt en nergens last van heeft en vervolgens immuun is terwijl een ander ziek wordt en weer beter en een derde sterft. Maar hoed je ervoor om hierover oordelen te vellen vanuit een aards oorzaak-gevolg denken. Zo zijn er bijvoorbeeld mensen die, voorgeboortelijk en uit vrije wil, gekozen hebben hun leven offeren voor de transformatie van onze genen, door bepaalde karmische stromen te laten uitsterven. Afhankelijk van hoe wij met z’n allen reageren op deze ‘crisis’ zal het corona-virus zich gedragen. Het is daardoor mogelijk, het zou kúnnen gebeuren dat ‘het doorgaan op de oude voet’ zo hardnekkig is dat juist de mensen die hun genen transformeren de planeet gaan verlaten zodat de oude orde in volle glorie uit kan rollen tot het tot stilstand komt. En alles daar tussenin. Alles is mogelijk. 

We hebben allemaal met corona te maken. Hetzij doordat je geconfronteerd wordt met het virus zelf, hetzij door de maatregelen of allebei. Als je er niet uitkomt wat de confrontatie die jij ermee hebt je wil zeggen dan gids ik je graag. Ik kan er namelijk geen antwoord op geven in algemene zin (dus: in een nieuwsbrief) maar ben wel in staat om met je mee te kijken om zichtbaar te krijgen wat het in jouw leven vraagt. Ik geef mijzelf daarbij de vrijheid om te voelen of ik degene ben die jou verder kan helpen of niet. Zo niet, weet ik meestal wel een alternatief (maar niet altijd). 

Verder: ik ben me na het schrijven van zo’n nieuwsbrief vooral bewust van wat ik allemaal niet geschreven heb. Wat ik allemaal weg heb moeten laten om het leesbaar te houden. Toen ik begon te schrijven dacht ik oprecht dat dit een korte nieuwsbrief zou worden. Omdat het beeld waarin ik keek zo helder was. Maar inmiddels zou ik beter moeten weten: het zijn altijd hologrammen. Zoals in een droom een complete werkelijkheid in een split second helder is. Iedereen die wel eens een droom opgeschreven heeft weet wat er dan gebeurt… Om die reden speel ik met de gedachte om via Zoom (of iets dergelijks) groepsbijeenkomsten te houden waarin je verdiepende vragen kunt stellen (dus informatief, niet op persoonlijk vlak). Als je daarin geïnteresseerd bent, laat het me weten. Als er voldoende geïnteresseerden zijn, ga ik kijken of we dat op kunnen zetten.

Tot slot: wees geduldig. In de eerste plaats met jezelf want je ongeduld t.a.v. de wereld is een uitdrukking van ongeduld met jezelf. De jongens boven zeggen: ongeduld is een gebrek aan vertrouwen in de kosmos… Dus onderzoek jezelf geduldig en kom in jouw actie, de wereld heeft je meer dan ooit nodig.

 

Léonne 

- In dit stuk borduur ik inhoudelijk voort op eerdere artikelen over ‘de nieuwe tijd’ die ik sinds 2009 geschreven heb en die hier allemaal te vinden zijn.

- In dit artikel kan ik alleen de grote, algemene bewegingen aanduiden. Hoe zaken precies en uniek in jouw leven spelen vraagt een individuele kijk op de dingen. Ik merk dat veel mensen hier behoefte aan hebben en daarvoor kun je mij consulteren. Ik doe alleen telefonische consulten, aanvragen graag per mail (info@gidswerk.nl).

- Ik schrijf deze artikelen omdat ik voel dat ik dat te doen heb. Het kost tijd en ik verdien er niets mee. Als je je door deze artikelen geholpen en geïnspireerd voelt, kun je daar uitdrukking aan geven door een donatie te doen. Dat kan op rekeningnr. NL53 INGB 0634 9810 48. Je mag me ook vragen om een tikkie te sturen als je dat makkelijker vindt. 

noten:
*(1) nu niet gaan meieren dat je er meer hebt, dat is zo, maar we hebben het nu over de 7 hoofdchakra’s. Maar als ik hoofdchakra’s schrijf dan denken mensen die er wat minder vanaf weten misschien dat ze allemaal op je hoofd zitten. En ja, je hebt nog een 8e maar laten we het niet nog ingewikkelder maken anders zien we door de bomen het bos niet meer
*(2) als je hierover meer wilt weten, lees dan mijn artikelen-reeks 'Het verschil tussen ziel en geest'