Wat er in de wereld gebeurt dat niet in de krant staat

English version: "World events not reported in the newspapers"
Svensk översättning: "Det som sker i världen som inte står i tidningen"


download pdf

Wat gaat de tijd snel... en, zoals ik 1,5 jaar geleden schreef, wat wij hier op aarde ‘tijd’ noemen, is vanuit de geestelijke wereld gezien ‘ontwikkeling’. In 1987 begon de overgangsfase naar ‘de nieuwe tijd’ ofwel: naar de nieuwe ontwikkeling. Het eerste dat we daarvan merkten was de val van de Berlijnse muur. Een gebeurtenis die niemand voorzien had, maar ineens was daar een kritische massa die dit mogelijk maakte. Inmiddels kennen we de Arabische Lente.

Kijken naar de ‘nieuwe tijd’ wordt voor mij het meest concreet als ik dat beschouw als ‘nieuwe ontwikkeling’. Dan begrijp je ineens de doemscenario’s die her en der leven: ja, de wereld zoals wij die kennen houdt op te bestaan, maar dat betekent niet dat de wereld vergaat. De huidige ontwikkelingsfase wordt beëindigd, de oude orde vergaat, zodat de nieuwe kan ontstaan. Maar wat is dat dan precies, dat nieuwe?

Ontwikkelingssferen

Onze geestelijke ontwikkeling verloopt in fasen. Ik noem dat ‘sferen’. En deze sferen hangen direct samen met de dimensies. Wij kennen 9 sferen waar wij doorheen gaan om ons te ontwikkelen. Daarvan doen we er 3 op aarde. Je kunt dat een beetje vergelijken met ons schoolsysteem: de basisschool (1^e sfeer), de middelbare school (2^e sfeer) en de vervolgopleiding (3^e sfeer). Iemand die de 3^e sfeer doorlopen heeft noemen wij ‘verlicht’. Zo iemand is klaar met zijn cyclus van geboorte en wedergeboorte op aarde en gaat verder met zijn ontwikkeling in de geestelijke wereld, in de 4^e sfeer. Dus iemand die wij ‘verlicht’ noemen, is vanuit de geestelijke ontwikkeling gezien nog niet eens op de helft. Vele gidsen zijn zulke 4^e sfeerders.

Elke ontwikkelingssfeer heeft zijn eigen kenmerken. Grofweg kun je zeggen dat de 1^e sfeer gaat over het wennen aan het leven in een fysiek lichaam. Dat je dat lichaam moet verzorgen, voeden, dat je dat voedsel moet vergaren, verbouwen en bereiden, dat het lichaam slaap nodig heeft, dat het kapot kan en als het erg kapot is gaat het dood – game over. Maar gelukkig heb je meerdere levens, dus probeer je het weer opnieuw, net zolang tot je begrijpt hoe het fysiek-materiële leven werkt. Dan ben je klaar met de 1^e sfeer. Je hebt alle klassen van de basisschool doorlopen. Dat zijn er 7 in totaal, want elke sfeer is een octaaf (een steeds hogere klank, ofwel trilling).

De 2^e sfeer gaat over je sociaal-maatschappelijke, psychisch-mentale ontwikkeling. Je komt tot de ontdekking dat je meer bent dan dat lichaam, je hebt ook nog een karakter, gevoelens en emoties en, o jee... anderen ook. Je leert je uiteen te zetten met de wereld om je heen. Dit is de fase waarin je alle kanten van het leven onderzoekt en ervaart. Een lastige fase, waarin je met de uitersten van het leven geconfronteerd wordt. Overvloed en gebrek, overmacht en onmacht, vrijheid en onderdrukking, dader- en slachtofferschap, noem maar op. Je neemt allerlei verschillende gedaantes aan, in alle mogelijke omstandigheden op alle mogelijke plekken op de wereld. Je leert wat de gevolgen zijn van de ene of de andere handeling teneinde – in een latere fase – vrije keuzes te kunnen maken. Je kunt tenslotte pas spreken van vrije keuzes als je ook weet waaruit je kunt kiezen. Dat is wat je in deze fase onderzoekt en ontdekt. Je onderzoekt en ondervindt werkelijk alle kanten van het leven. Ook deze fase bestaat uit 7 klassen (tonen) en duurt het langst van alle drie de ontwikkelingssferen. Elke klas beslaat meerdere levens.

In de 3^e sfeer ga je in eerste instantie aan de slag met de verdere uitwerking van de ervaringen die je in de 2^e sfeer allemaal opgedaan hebt. Je begint de sociaal-maatschappelijke, psychisch-mentale wetmatigheden te doorgronden en komt zodoende tot de ontdekking dat je, net als ieder ander mens, onderhevig bent aan bepaalde wetmatigheden, maar dat er toch steeds iets is dat jou net anders maakt dan de rest. Steeds is er een stukje dat net niet in dat sjabloon past. In de 3^e sfeer kom je tot de ontdekking dat er meer is dan alleen het aardse, dat jij meer bent dan alleen een aards mens. Dat je niet alleen een lichaam bent met een bepaald karakter, psyche en temperament, maar ook een uniek geestelijk wezen. Dat je weliswaar onderhevig bent aan de aardse wetmatigheden, maar dat je daar niet door wordt bepaald: er is iets anders, iets groters dat bepaalt wie jij bent. In de 3^e sfeer ontdek je dat je een onsterfelijk, goddelijk geestelijk wezen bent dat iedere keer een nieuw lichaam betrekt. Je gaat op onderzoek uit om alles over de geestelijke (onstoffelijke) wereld te weten te komen – alles wat anderen daarover al ontdekt hebben – en in de tweede helft van de 3^e sfeer kom je tot het besef dat jij daar iets unieks aan toe te voegen hebt. Als je dat ‘meesterwerk’ volbracht hebt, ben je klaar met je opleiding op aarde en ga je verder met de 4^e sfeer, in de geestelijke wereld.

Er is dan geen noodzaak meer om op aarde te incarneren, wat niet wil zeggen dat je dat niet doet. Regelmatig incarneren 4^e sfeerders op aarde om zodoende een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling. Echter, zij zijn dan altijd onderhevig aan de aardse wetmatigheden (die van de 3^e dimensie) en kunnen daardoor niet volledig hun geestwezen tot uitdrukking brengen.

Hemel op aarde

En hier komen we aan de grote verandering die nu plaats vindt, wat we de nieuwe tijd (ontwikkeling) noemen. Inmiddels zijn er nog maar heel weinig 1^e sfeerders op aarde. Er zijn heel veel 2^e sfeerders en een aanzienlijke groep 3^e sfeerders. En dat maakt het mogelijk een volgende stap te maken. Wat er nu gebeurt is dat de ontwikkeling op aarde verschuift van de 1^e t/m de 3^e sfeer naar de 2^e t/m de 4^e sfeer. Ofwel: een deel van onze ontwikkeling die tot nu toe plaats vond in de geestelijke wereld, gaat op aarde plaatsvinden... er komt letterlijk een stukje hemel op aarde.

Om dat mogelijk te maken, gaan we hier op aarde de 4^e dimensie in. Dat betekent dat we onderhevig worden aan een hogere trilling want de sferen of dimensies bestaan uit octaven, en de klanken (=trilling) van de 4^e dimensie zijn hoger dan die van de 3^e dimensie (=ontwikkelingssfeer). En of we het ons nu bewust zijn of niet: we zijn hier allemaal aan onderhevig. Er vind een aanpassing plaats van ons hele systeem aan deze nieuwe trilling.

Dat veroorzaakt chaos en verwarring, want we zijn gewend dat dingen volgens een bepaald patroon, volgens een bepaalde wetmatigheid verlopen en in toenemende mate komen we tot de ontdekking dat het niet meer gaat zoals we gewend waren. ‘Als dit, dan dat’ lijkt steeds minder op te gaan. Maar wat gaat dan wel op? Het antwoord is dat niemand dat op dit moment nog weet, want hoe de 4^e sfeer er in de geestelijke wereld uitziet is bekend, maar... hoe die er op aarde uit gaat zien weet niemand, dat is namelijk nog nooit vertoond. Dat gaan wij, hier en nu, uitvinden en vormgeven. En daarom schrijf ik dit stuk. Want het enige wat we nu kunnen doen is de kennis over hoe de 4^e dimensie er in de geestelijke wereld uitziet bekend maken, zodat we beter snappen waar we mee geconfronteerd worden, wat we daarmee op aarde kunnen, wat er van ons gevraagd wordt en we minder in verwarring hoeven zijn over wat er met ons gebeurt. 

Niets verborgen

Een van de meest opvallende kenmerken van de 4^e dimensie is: er is niets verborgen. De invloed daarvan is al een tijdje zichtbaar op aarde. Corruptie, verborgen agenda’s, zaken die het daglicht niet kunnen verdragen... dat alles komt boven water. De rotte plekken in het financiële systeem, misbruik in de katholieke kerk, corrupte regimes, kinderpornonetwerken, graaiende managers, speculerende beurshandelaren, regeringen die onder het mom van democratie en vrijheid oorlog voeren vanwege olie... alles wat verborgen is komt aan het daglicht. Wikileaks, klokkenluiders, onderzoeksjournalisten, bevolkingsgroepen die opstaan – zij maken zichtbaar wat verborgen was en wat zijn houdbaarheidsdatum bereikt heeft. In de 4^e dimensie geldt: alles wat aan de binnenkant niet klopt met hoe het zich aan de buitenkant laat zien, wordt ontmaskerd of flikkert in elkaar. Het wordt simpelweg door de trilling van de 4^e dimensie niet ondersteund, en kan dus niet blijven bestaan.

Op wereldschaal is dit al een tijdje aan de gang, maar sinds oktober 2010 is de 4^e dimensie nog verder ingedaald op aarde. Dat betekent dat deze beweging nu ook op microniveau voelbaar is: het is werkzaam in het persoonlijke leven van individuele mensen. In een zin samengevat: alles wat wij doen dat niet overeenstemt met wat wij werkelijk willen, voelen of vinden, werkt niet meer. We houden het simpelweg niet meer vol. We raken er al een tijdje oververmoeid, burn-out, depressief of ziek van, maar nu kan het echt niet meer. Nu begint het chaos, gedoe en frictie te veroorzaken. Want in de 4^e dimensie is het de werkelijke gevoelde wens die creëert. Dus niet wat we zeggen te willen, niet wat we geleerd hebben te zeggen, niet wat ons opgelegd wordt te doen maar wat we werkelijk voelen en willen: dat is wat we uitzenden en dat is wat we aantrekken, ofwel: creëren. Dus je kunt net doen alsof je met iemand wilt samenwerken, maar als je eigenlijk niet wilt, is dat wat er gebeurt: het wil niet, het loopt niet, het stroomt niet. Kon je een jaar geleden nog met droge ogen zeggen en doen alsof je een leuke baan of een leuk huwelijk had, nu kan dat niet meer want de 4^e dimensie maakt alles zichtbaar wat werkelijk is.

Krappe jas

Zolang dit op wereldschaal gebeurde kon je er misschien nog wel plezier aan beleven: Ha, zie je wel, die oorlog ging gewoon over olie, ik wist het wel en nu hebben we het zwart op wit. Of je bent in zekere zin opgelucht dat het nu eindelijk eens duidelijk wordt dat die kerk een rotte appel is. En je vond het mooi toen de mensen in de Arabische wereld opstonden omdat ze de onvrijheid niet langer pikten. Maar als dat in je persoonlijke leven begint te gebeuren is het even schrikken. Als je tot de ontdekking komt dat je eigen huwelijk net zo onvrij is als een Arabisch land. Als je medewerkers het niet meer pikken dat je de baas speelt. Als duidelijk wordt dat je iets voor iemand deed om er wat voor terug te krijgen maar net deed alsof het liefdadigheid was. Als je, op welke manier dan ook, de schijn ophield en dat aan het licht komt. Grofweg kun je zeggen: hoe meer er in je leven niet klopt, hoe groter de chaos. Dit klinkt nu een beetje negatief, maar uiteindelijk worden we er beter van. De 4^e dimensie noodzaakt ons niet alleen om ons bewust te zijn van wat we werkelijk voelen en willen, de 4^e dimensie maakt het mogelijk dat wij onszelf als vrije mensen uitdrukken.

Want de 4^e sfeerontwikkeling gaat over het werkelijk uitdrukken van ons Zelf, het innemen van onze unieke plaats in het grote geheel. En het is duidelijk dat het een heel ander verhaal is om dat in de geestelijke wereld te doen of hier op aarde, in zo’n fysiek lichaam. We hebben onszelf in allerlei patronen en sjablonen geperst, we stikken (letterlijk) van de regels, de do’s & dont’s, kan niet mag niet, ‘hoort’ wel ‘hoort’ niet... en die jas is te klein voor de 4^e dimensie. Daarin kan ons wezen zich niet uitdrukken. Alles wat wordt gestuurd vanuit programmering, conditionering, van buitenaf opgelegde overtuigingen werkt niet meer, krijgt geen voet aan de grond, schiet geen wortel en zal geen vrucht dragen. Alleen datgene wat werkelijk uit ons Zelf komt zal werken.

Wat kun je daar als individueel mens mee aanvangen? Al je overtuigingen, al je oordelen, al je programmeringen, al je gewoontes, al je patronen, al je categorische antwoorden en reacties onder de loep nemen. Constant, de hele dag door, je afvragen: wat ik nu doe, wat ik nu zeg, hoe ik nu reageer, is dat wat ik werkelijk voel en wil of heb ik dat aangeleerd? Past het mij? Tot op het kleinste niveau: je hebt een telefonische oproep gemist en automatisch grijp je direct je telefoon om terug te bellen, terwijl je het eigenlijk al zo druk hebt... Het klinkt stom, maar onze dag zit boordevol met dit soort onvrijheden en als je klein begint, worden de grotere zaken vanzelf makkelijker. Als je met de kleine, niet zo enge dingen begint, herprogrammeer je je systeem. Je zegt tegen je systeem: toe maar, je mag het doen zoals je het wilt en door dat uit te voeren leert je systeem dat de wereld niet vergaat en krijgt het vertrouwen. Je focussen op je angsten werkt niet, want alles wat je aandacht geeft groeit. Je focussen op wat je wél wilt leert je vertrouwen te hebben in jezelf en op een dag laat de angst jou los. Sta jezelf toe om nee te zeggen tegen wat hoort of moet want dan ontstaat er een vrije ruimte waarin je kunt voelen wat je echt wilt. En dan kan het best zo zijn dat blijkt dat datgene wat moest, overeenstemt met wat je wilt. Uiterlijk ziet het er dan hetzelfde uit, innerlijk heeft een grote verandering plaatsgevonden: je hebt de stap van moeten naar willen gemaakt. Je bent een vrijer mens. En dan komt er van onderuit je buik iets naar boven borrelen, een lach, levenslust, vrolijkheid... iets wat je je in je hoofd niet meer kunt herinneren maar waarvan je weet: dit ben ik, zo was ik vroeger toen ik nog heel klein was, zo ben ik ooit gekomen. 

Ik denk, dus ik ben... niet

Je kunt maar een ding doen en dat is jezelf toestaan te ontdekken wat werkelijk in jou is en wil, hoezeer dit ook indruist tegen de oude bekende wegen en structuren, tegen wat hoort, moet en niet mag. Hier komen we echter ook op een lastig punt. We zijn namelijk, door de ontwikkeling van het zelfstandige denken die we achter de rug hebben, zo in ons hoofd terecht gekomen, dat we niet meer goed kunnen waarnemen wat we voelen en willen: we denken tegenwoordig dat we iets willen en we denken dat we iets voelen. En uit dat denken zijn behalve goede ook hele enge dingen voortgekomen en nu durven we niet meer te vertrouwen op wat we voelen en willen. Terwijl dat helemaal niet ons voelen en willen wás, het was ons denken. Een onvervalste mind-fuck. Als je dat weet hoef je niet meer bang meer te zijn voor jezelf en kun je jezelf misschien toestaan te voelen/ervaren wat in jou is, zonder oordelen. Het is niet goed of fout, het is. En nogmaals, het is er toch, of het nou mag of niet. En dan kan je het maar beter erkennen, want anders ontstaat er zoveel gedoe. Bovendien: als je een oordeel hebt over wat in je opkomt, wijs je jezelf af en daarmee sluit je ook je energietoevoer af. Je wordt er heel moe van. Want je energie komt niet uit je eten. Die komt uit de geestelijke wereld. En als je datgene wat jou verbindt met de geestelijke wereld (je geestwezen) afwijst, sluit je dus de energietoevoer af.

Ons wezen kan zich, behalve in die krappe jas, ook niet uitdrukken in een systeem dat hoofdzakelijk denkt. Het is tijd dat ons denken, waar de afgelopen ontwikkelingsperiode het eenzijdige zwaartepunt lag, de ruimte gaat delen met het voelen en willen. Op dit moment lijkt het alsof ons hoofd ‘niet meer werkt’. Echter, ons hoofd werkt nog wel, het werkt alleen niet meer zoals we het gewend zijn. Alles laten bepalen door het denken, alles oplossen via het denken lukt niet meer zo goed, steeds minder goed. We beginnen ons hoofd te gebruiken waar het voor is: niet om te bepalen maar om een aantal zaken uit te voeren. Je laat je computer ook niet bepalen aan wie je een e-mail stuurt en wat daar in komt te staan. Dat bepaal jij, en je computer voert het uit. Ons hoofd is inmiddels goed geprogrammeerd, er zit allerlei software in om uit te kunnen voeren wat wij voelen en willen. Je constant bemoeien met hoe dat precies binnen die computer te werk gaat is nergens voor nodig, dat hoef jij niet in goede banen te leiden, dat doet het systeem zelf. Doe je dat wel, dan heb je een dagtaak aan het organiseren van je leven. Je hebt het heel druk, het loopt je over de schoenen en je loopt er van leeg. Ons hoofd begint zijn eigen plaats in te nemen: wij voelen wat we willen en gebruiken ons hoofd om dat op een verstandige manier te doen.

Dualisme

Maar er is nog iets gaande in dat hoofd. We hebben een linker en een rechter hersenhelft. Je zou kunnen zeggen: de linker hersenhelft vertegenwoordigt de aarde, de rechter vertegenwoordigt de hemel (of de kosmos, hoe je het noemen wilt). In de afgelopen ontwikkelingsperiode zijn we vooral bezig geweest met het ontwikkelen van de linker hersenhelft. En ook voor die linker hersenhelft is het tijd om de ruimte te gaan delen met de rechter. Steeds meer kinderen worden zo geboren: met twee hersenhelften die willen samenwerken. Dat levert problemen op, want ons schoolsysteem, onze samenleving is helemaal ingericht op de linker hersenhelft. Dus hebben deze kinderen een probleem (en krijgen een label met een afwijking opgeplakt). Maar het probleem zit bij ons. Natuurlijk hebben wij geen last van links-rechts coördinatie, nogal logisch als je maar één hersenhelft tegelijk gebruikt (de ene of de andere). Dan valt er ook niks te coördineren. (En de groep lelijke eendjes – kinderen met een ‘afwijking’ – zal alleen maar groeien, totdat wij gaan begrijpen dat het onzinnig is om een zwaan te beoordelen op de kenmerken van een eend en het te dwingen daaraan te voldoen.)

De linker en rechter hersenhelft vertegenwoordigen ook alle dualiteiten. Mannelijk/vrouwelijk, digitaal/creatief, aards/goddelijk, links/rechts, vader/moeder, dood/leven, begrensd/oneindig, eenzijdig/veelzijdig, ik/wij, noem maar op. Jill Bolte Taylor maakt dat prachtig duidelijk in een kort filmpje. In mijn artikel van januari 2010 ga ik uitgebreid in op het proces van dualiteit naar integratie waar wij in zitten. In de 4^e dimensie bestaat de dualiteit niet. Beide polen zijn en houden elkaar in evenwicht, we hebben ze beide nodig. De dualiteit impliceert een oordeel: het ene is goed het andere is fout. Dat is digitaal denken. Linker hersenhelft. De rechter hersenhelft verdraagt de paradox tussen beide polen, tussen twee schijnbaar tegengestelde waarheden. Op dit moment speelt de integratie zich sterk af op het speelveld mannelijk/vrouwelijk. Onze hele maatschappij, van regeringsniveau tot gezinsniveau, is ingericht op het mannelijke. En het gaat er nu niet om dat het vrouwelijke de macht over gaat nemen. Die gedachte alleen al is totaal mannelijk. Het vrouwelijke denkt niet in termen van macht. Of nog beter: het vrouwelijke denkt niet. Het vrouwelijke wil de ruimte delen en recht doen aan ieders kwaliteiten.

Ik heb het hier bewust niet over mannen en vrouwen maar over het mannelijke en het vrouwelijke. Want deze integratie vindt ook plaats binnen onszelf. We hebben een overgangsperiode gehad waarin vrouwen zich gingen gedragen als mannen (manwijven) en mannen als vrouwen (watjes). Maar dat werkt niet, want dat is nog steeds duaal. Waar het nu om gaat is dat we het mannelijke (daadkracht, doelgerichtheid, verstand, de buitenwereld) en het vrouwelijke (zachtheid, bezieling, het hart, de binnenwereld) gaan laten samenwerken. Want te veel daadkracht maakt dat je de verbinding met je binnenwereld, je dromen en idealen verliest. Te veel gerichtheid op je binnenwereld zorgt ervoor dat je je dromen en idealen geen vorm geeft. En ja, van het mannelijke vraagt dat op dit moment wat meer aanpassing dan van het vrouwelijke omdat de boel simpelweg meer ingericht is op mannelijk dan op vrouwelijk. Maar nogmaals, hoe bedreigend dit ook kan voelen voor ‘mannen’, het gaat er niet om dat het mannelijke afgeschaft wordt. Het wil alleen op een nieuwe manier ingezet worden. En nieuw is bijvoorbeeld: niet vanuit ego, macht en strijd maar ten behoeve van het collectief. De integratie van mannelijke en vrouwelijke kwaliteiten staat symbool voor de integratie van denken, voelen en willen. Hoofd, hart en handen. Het mannelijke is sterk in de boven- en onderpool (denken en willen). Het vrouwelijke vertegenwoordigt het hart, dat daar tussenin zit en met de beweging van een lemniscaat het denken (dat koud is) en het willen (dat warm is) coördineert.

Versnelling

Er is nog een reden dat het belangrijk is dat wij ons steeds bewuster gaan worden van wat we werkelijk willen, voelen en denken. Wensen, gevoelens en gedachten zenden trillingen uit. En trillingen zijn scheppende krachten (‘In den beginne was het woord.’) In de 4^e dimensie is de tijdspanne tussen het uitzenden van trillingen en de manifestatie daarvan veel kleiner dan in de 3^e dimensie. ‘De gedachte creëert.’ Veel mensen zijn hier al een tijd mee bezig door middel van visualisaties, affirmaties e.d. Punt is alleen dat je wel steeds hardop kunt zeggen of je voorstellen dat je rijk gaat worden, als je ondertussen eigenlijk vindt dat je niks waard bent, is dat de trilling die je uitzendt en is dat hetgeen je creëert. Als je je niet bewust bent van wat zich werkelijk in jezelf afspeelt, kun je flink schrikken als zich dat zomaar ineens voor je neus manifesteert.

Gelukkig is dit kenmerk van de 4^e dimensie nog niet volledig werkzaam. Maar wel steeds meer. Het is een van de redenen dat wij ervaren dat alles zo snel gaat. Dat is ook letterlijk waar. Je kunt je voorstellen dat in de geestelijke wereld ‘de gedachte creëert’ heel makkelijk gaat, omdat je daar niet te maken hebt met de vaste, aardse materie. Maar nu hier op aarde de materie onderhevig is en aangepast wordt aan de hogere trilling van de 4^e dimensie, gaat deze minder vast en dus beweeglijker worden. De materie reageert steeds sneller op de aanwezige trillingen. Dus alles gaat sneller, alles wordt sneller waar. En ook mensen gaan steeds directer reageren op hetgeen werkelijk uitgezonden wordt, niet op wat er hardop gezegd wordt. Je voelt het direct, als iemand iets zegt wat niet waar is. Of als het juist heel waar is, ook al druist het in tegen alle wetten en logica die je kent. Of als je zelf iets zegt wat niet waar is. Je kunt bijvoorbeeld beloven dat je iets zult doen, omdat dat moet vanwege je functie of je relatie met iemand, maar als je eigenlijk niet wilt, dan doe je het toch alsmaar niet... het lukt gewoon niet meer, je krijgt jezelf er niet toe gezet... je systeem werkt niet meer mee. Je systeem reageert op wat je werkelijk wilt. Je ontkomt er steeds minder aan.

We hebben nu de tijd, het is nu de tijd om ons bewust te worden van wat er werkelijk in ons is, want dat gaat je een hoop gedoe schelen. Bijvoorbeeld: Als je iets niet (meer) wilt, kun je het maar beter zeggen, dan hoeft je lichaam niet ziek te worden waardoor het zogenaamd niet ‘kan’. Want de werkelijkheid zal hoe dan ook reageren op wat werkelijk is. Is het niet linksom, dan wel rechtsom. Dus ik zeg: doe jezelf een lol, maak het niet zo moeilijk. Wees eerlijk, tegen jezelf en je omgeving, want hoe het is zal zich laten zien. Hoe dan ook. En ja, soms lijkt het doodeng om eerlijk te zijn, echter, als je het niet doet en het gaat zich aan je opdringen (= je ontkomt er niet meer aan omdat het zich manifesteert) is dat veel ellendiger. Het veroorzaakt rotzooi, die je vervolgens weer op moet ruimen. Als je bijvoorbeeld diep van binnen weet dat het werk dat je doet niet (meer) bij je past, kun je kiezen: je erkent dat en je gaat op zoek naar iets anders of je wacht tot de werkelijkheid het voor je doet en je wordt ontslagen, je krijgt geen klanten meer of je raakt burn-out. Met andere woorden: laat je je dwingen door de realiteit die zich aan je voordoet (en word je een slachtoffer – van jezelf) of besluit en kies je zelf, gebruik je je vrije wil en neem je de regie over je leven in handen? Dat laatste scheelt heel veel energie en narigheid. Zowel voor jezelf als anderen. Manifesteer jezelf, verander en ontwikkel omdat je het wílt, niet omdat je ertoe gedwongen wordt. 

Leven is lijden..?

Dat is tevens het laatste kenmerk van de ‘nieuwe tijd’ dat ik wil noemen: in de nieuwe tijd vindt ontwikkeling niet meer plaats via het lijden maar omdat we het leuk vinden. Tot nu toe kwamen we alleen van onze plaats als het niet anders kon. Als we ertoe gedwongen werden omdat het niet meer goed ging. En als het niet meer goed gaat, doet dat meestal pijn. Maar dit kenmerk is echt nog ‘toekomstmuziek’ en het gebeurt niet zomaar van de ene op de andere dag. Het gebeurt door alle dingen die hierboven beschreven staan: als wij durven te gaan luisteren naar onszelf en ons leven van binnenuit vormgeven en niet meer wachten tot het leven, de omstandigheden (de buitenkant) ons daartoe dwingen. Het vraagt een ommezwaai in hoe wij tegen het leven aankijken. Dat we dat niet meer eenzijdig doen vanuit het aardse perspectief, overtuigingen en patronen, maar het geestelijke perspectief erbij gaan betrekken.

We zitten ons Zelf erg in de weg met al die vaste overtuigingen over wat wel en niet goed is. Een voorbeeld: in onze maatschappij staat het als ‘goed’ aangeschreven als je veel voor anderen doet en als ‘fout’ als je aan jezelf denkt. Je wilt niet weten hoeveel mensen er op dit moment geïncarneerd zijn die het zorgen voor anderen goed in hun rugzakje hebben zitten, dat hebben ze al incarnaties lang gedaan, en die zich voor deze incarnatie hebben voorgenomen om nu eindelijk eens voor zichzelf te leren zorgen. Want in de geestelijke wereld is het bekend dat je geen zorg voor anderen kunt dragen als je niet goed voor jezelf kunt zorgen. Je kunt pas ‘wij’ zeggen als je ‘ik’ kunt zeggen, want alleen vanuit jouw Ik kun je je eigen unieke plaats innemen in het grote geheel. En ja, ontwikkeling gaat door de eenzijdigheid. Het is als een pendelslag die, door van het ene uiterste naar het andere uiterste te slingeren, uiteindelijk het midden vindt. Dus als jij zo iemand bent die zich voorgenomen heeft voor zichzelf te leren zorgen, dan heb je het moeilijk, want je bent ‘fout’. Daarmee houden we de ontwikkeling tegen en maken we het stukken moeilijker en pijnlijker.

Dus het belangrijkste wat wij te doen hebben is ons vastgezette overtuigingssysteem loslaten. Zonder dat we weten wat daarvoor in de plaats komt. Probeer jezelf te betrappen op deze vaste ideeën. Een voorbeeld: de afgelopen jaren heb ik het gigantisch druk gehad in mijn praktijk. Sinds het najaar begon het wat rustiger te worden, wat ik een prettige verademing vond. Echter die tendens zette door en op een gegeven moment, vanaf maart, begon het wel erg rustig te worden. Toen begon ik aan mezelf te twijfelen... doe ik iets niet goed? Wat doe ik verkeerd, dat er zo weinig cliënten komen? Alleen al deze automatische insteek heeft me twee maanden ellende bezorgd. Want doordat ik er van overtuigd was dat dit gebeurde omdat ik iets ‘niet goed’ deed, beperkte ik letterlijk mijn blikveld: ik zocht alleen maar naar antwoorden die deze vraag konden oplossen, de rest van de mogelijke antwoorden was voor mij niet zichtbaar omdat ik er van overtuigd was dat ‘iets fout doen’ de oorzaak was. Ik werd gek van mezelf en boos op de geestelijke wereld. “Fijn hoor, als het over anderen gaat krijg ik alle antwoorden, maar als ik eens hulp nodig heb hoor ik niks van jullie!” Maar ik kon hun antwoorden niet horen, want ik stond alleen open voor een bepaald soort antwoorden, namelijk die waarin ze mij zouden vertellen wat ik niet goed deed. Pas toen ik het opgaf, alles losliet (vooral mijn ego, dat het natuurlijk niet zo leuk vond dat ik het niet druk had) en kon zeggen ‘ik weet het niet meer’, toen ik kon zeggen ‘nou, dan ga ik maar van m’n vrije tijd genieten’ en er daardoor allerlei leuke, nieuwe gebeurtenissen plaatsvonden, konden mijn geestelijk begeleiders mij vertellen wat de bedoeling was. Ik kreeg minder cliënten omdat ik bijscholing zou krijgen, omdat ik een aantal nieuwe vermogens ging ontwikkelen, mijn werk gaat veranderen, ik dit artikel te schrijven had en ik me klaar moest maken voor wat er gaat komen vanaf eind augustus, begin september. En ja, als mijn praktijk zo druk was gebleven, was ik gewoon maar doorgestoomd en hadden ze aan de andere kant kunnen roepen wat ze wilden, ik had het niet gehoord, want ik was druk met mijn werk. Dus het tegengestelde van wat ik dacht was waar: ik deed niet iets verkeerd, er werd ruimte gecreëerd om iets nieuws te ontwikkelen. Is het dan weer ‘fout’ dat ik dacht iets verkeerds te doen? Ha ha, nee, want in die twee ellendige maanden liep ik tegen nog veel meer oude overtuigingen aan die ik onder de loep heb kunnen nemen: je mag niet zomaar genieten, dat moet je verdienen; je moet altijd iets nuttigs doen; je moet sowieso altijd iets dóen, luiheid is des duivels oorkussen; noem maar op. Dus de volgende keer kan ik dit anders doen. Kan ik het mijzelf makkelijker maken. Dat is er nog zo een: het jezelf makkelijk maken... oef. Maar dat is wel de clou: door te begrijpen dat het ook makkelijker kan door er anders naar te kijken gaan we onszelf een hoop ellende besparen en zullen we ons gaan ontwikkelen omdat we het willen en niet omdat het pijn doet en moet. Dus niet door het lijden, maar omdat het leuk is. 

Geloof niet

Geloof niets van wat hierboven allemaal staat. Neem niets zomaar aan, want dan verwissel je het ene overtuigingssysteem door het andere. Voel of het bij je resoneert. Kijk of je dingen herkent en of je uit de voeten kunt met wat hier staat. Doe er je voordeel mee of laat het liggen. Als je merkt dat je het niet kunt laten liggen, als je je er heftig tegen verzet, onderzoek dat dan: grote kans dat je oude overtuigingssysteem het gevecht is aangegaan met wat jij diep van binnen eigenlijk voelt en wilt. Want elk gevecht met iets buiten je is een gevecht met iets in jezelf.

Met dit artikel wil ik licht werpen op hetgeen gaande is in de wereld. Als een krant of het journaal uit de geestelijke wereld. Want het geeft rust als je begrijpt wat er in je leven gebeurt – dan hoef je wat minder aan jezelf te twijfelen, wat veel energie scheelt. En het maakt ook uit als je weet dat je niet de enige bent.

Stuur dit artikel vrijelijk door naar iedereen waarvan je vermoedt dat die er iets mee zou kunnen (je kunt de link doorsturen of mij mailen voor een pdf). Hoe meer mensen begrijpen wat er gaande is, hoe eerder er een kritische massa ontstaat die, zoals we weten, voor grote en onvoorziene omwentelingen kan zorgen. Verspreid deze informatie – dit licht op de zaak – zoveel je kunt. Dankjewel.

Léonne Meiresonne

Den Haag, juli 2011

World events not reported in the newspapers

How time flies …… and, as I wrote a year and a half ago, what we call ‘time’ here on earth, is from the spiritual world seen as ‘evolution’. In 1987 a period of change started to the ‘new age’ or also called the new evolution. The first we noticed this was when the Berlin wall came down. An event that no one had predicted, but suddenly, the critical mass needed was there and it became possible. Recently we have seen the unrest and change in the Arabic world.

Looking at the ‘new age’ becomes for me the clearest when I consider it as ‘new evolution’. Then, I do understand the predictions of doom that are appearing: yes, the world as we know it will cease to exist, but it does not mean that the world will be destroyed. The present stage of evolution will come to an end; the old order will cease to exist, to allow a new one to appear. But what precisely is this new order?

Stages of Evolution

Our spiritual development evolves in phases. I call those ‘spheres’. And these spheres are directly connected to the dimensions. We know of 9 spheres we move through in our spiritual development. Of those, we complete 3 here on earth. You could compare it to a school system: primary school (1^st sphere), high school (2^nd sphere) and university (3^rd sphere). A person who has completed all three spheres would be called ‘enlightened’. That person has completed his cycle of incarnation and reincarnation on earth and continues his evolution in the spiritual world, in the 4^th sphere. So someone we call ‘enlightened’ is from the viewpoint of the spiritual world not even halfway yet. Many spirit guides are in the 4^th sphere.

Each sphere of evolution has its own specifics. Roughly you could say that the 1^st sphere is about getting used to living in a physical body. You have to take care of that body. You need to feed it and to that end you need to collect, grow and prepare food. The body needs sleep, and it can break down. If it seriously breaks down, the body dies - game over. But luckily you have more than one life, so you can try again and again, until you understand completely the functioning of physical-material life. At that point you have completed the 1^st sphere. You successfully passed through all classes of the primary school. There are 7 classes in total, as each sphere is an octave (each a higher sound or vibration).

The 2^nd sphere pertains to your social, cultural, psychological and mental development. You discover that you are more than just a body. You have a personality, feelings and emotions and, oh dear … others have too! You learn to deal with the world around you. In this phase you explore and experience all facets of life. A difficult phase in which you are confronted with the extremities of life: abundance and lack, unlimited power and impotence, freedom and suppression, perpetrator and victim, and so on. You take on a variety of roles, in all sorts of circumstances at every possible place in the world. You learn the effects of certain actions so that - in a later phase - you have freedom of choice. It is only possible to have freedom of choice when you know which choices are available. That is what you explore and discover in this phase. You explore and experience absolutely every side of life. This phase too has 7 classes (tones) and it is the longest in duration of all three spheres of evolution. Each class in this phase covers multiple lives.

In the 3^rd sphere you continue to work with all the experiences you gained in the 2^nd sphere. You start to understand the socio-cultural and psycho-mental rules, and discover that you, just like every other human being, are subject to certain rules, but there is something in you that makes you just that little bit different to the rest of humanity. Each time there is a small piece that does not fit into the pattern. In the 3^rd sphere you discover that there is more than meets the eye, that you are not just an earthling. You are not only a body with a certain personality, a psyche and a temper, but also a unique spiritual being. You are certainly subject to the rules of a human being, but they do not define you: there is something else, something higher that defines who you are.

In the 3^rd sphere you discover that you are an immortal, divine spiritual being who each time moves into a new body. You start on a journey to discover everything about the spiritual (non-material) world - everything that others already have discovered about it - and in the second half of the 3^rd sphere you realise that you have something unique to add to this. When you have completed that ‘masterpiece’ you are finished with your education on earth and you continue in the 4^th sphere, in the spiritual world.

There is no need to incarnate again on earth, which does not mean to say that you will not do this. Regularly, beings from the 4^th sphere incarnate on earth for the purpose of aiding the evolution of humanity. Unfortunately, they are then always subject to the rules of life on earth (those of the 3^rd dimension) and are not able to completely express their spiritual being.

Heaven on earth

And this is where we arrive at the big changes that are occurring now, that which we call the new age (evolution). Right now there are very few people on earth still in the 1^st sphere. There are a great number of people in the 2^nd sphere and quite a large group in the 3^rd sphere. And this makes it possible to take the next step. At the moment the evolution on earth is moving from 1^st through 3^rd sphere inclusive into 2^nd through 4^th sphere inclusive. In other words: a part of our development that used to take place in the spiritual world, will now happen on earth … literally a piece of heaven will come to earth.

To make this possible, we are moving here on earth into the 4^th dimension. This means we are going to be subjected to a higher energy vibration because the spheres or dimensions exist out of octaves, and the sounds (= vibration) of the 4^th dimension are higher than those of the 3^rd dimension (=sphere of development). And if we are aware of this or not: we are all subject to it. Our whole system will adapt to this new vibration.

This will cause chaos and disorder, because we are used to things happening according to a certain pattern, a certain order and more and more we discover that things are not happening in the way we expect. ‘If this, then that’ seems to occur less and less. But what can we expect then? The answer is that at the moment no one knows. We know what the 4^th sphere looks like in the spiritual world, but … what it will look like here on earth, no one knows as it has never been shown before. This is what we, here and now, are going to discover and give form. And that is why I am writing this piece. For, the only thing we can do now is to spread the knowledge about the appearance of the 4^th dimension in the spiritual world, so we may better understand what we are confronted with, how we may use this on earth and what is being asked of us. This way we will experience less confusion about what is happening to us.

Nothing remains hidden

One of the most obvious characteristics of the 4^th dimension is: nothing remains hidden. For a while this influence has already been visible on earth. Corruption, hidden agendas, covert actions … it is all coming to light. The rotten areas in the financial systems, the abuse in the catholic church, corrupt governments, child pornography networks, greedy managers, speculating stock market traders, governments fighting wars for so-called democracy and freedom while all along oil is the main target … everything what used to be hidden is now becoming visible. Wikileaks, cover blowers, investigative journalism, groups of people who protest - they all make visible that which was hidden and has outlasted its use-by date.

In the 4^th dimension there applies: everything showing on the outside which does not agree with what is on the inside, will be exposed or will collapse. The vibration of the 4^th dimension cannot sustain it and therefore it cannot stay in existence.

Worldwide this is already happening, but since October 2010 the 4^th dimension has further descended to earth. This means that the movement is now also noticeable at a micro-level: it is active in the personal lives of individual humans. To summarise: everything we do that is not in agreement with what we really will, feel or think, is not working anymore. We simply cannot keep it up. For a while now it makes us extremely tired, burned-out, depressed or ill, and we cannot keep going any more. Now it starts to cause chaos, hassle and friction.

For in the 4^th dimension it is the heartfelt desire that creates. Not what we say we want, not what we were taught to say, not what we were told to do, but what we really feel and will: that is what we send out and that is what we attract, or: create. So, you could pretend you’d like to work together with someone, but if you do not really want to, this is what happens: things will not go smoothly, there’ll be many obstacles, there is no easy flow of events. Was it before possible to say with dry eyes and to act as if you had a lovely job or a good marriage, now this is impossible as the 4^th dimension reveals everything that is really present.

Too tight a jacket

As long as this occurred worldwide, maybe it gave you pleasure. See … that war was all about oil! I knew it and now we see it clearly written. Or in a way you feel relieved now that finally it is clear that that church was rotten all along. And you cheered when the people in the Arabic world protested because they did not want to accept suppression any longer. But when it starts to happen in your own life, it comes rather as a shock. When you discover your own marriage is about supression. When your colleagues do not longer accept that you boss them around. When it becomes clear you did someone a favour just to be able to get something in return although you pretended that is was charity. When you, in whatever way, pretended and this has come to light. Broadly speaking one could say: the more disharmony in your life, the bigger the chaos. This all sounds a little negative, but in the end we will learn from it. The 4^th dimension necessitates us not only to become aware of what we really feel and will, the 4^th dimension makes it possible that we can express ourselves as free human beings.

In fact the 4^th dimension really is about expressing our Self, finding our unique place in the universe. And it is clear that it is quite different to do this in the spiritual world then here on earth, in a physical form. We have squeezed ourselves in all sorts of patterns and behaviours, we drown (literally) in rules and regulations, in do’s and don’ts, can not’s and may not’s, should not’s and should’s … and that jacket is too tight for the 4^th dimension. Our being cannot express itself in such a cocoon. Everything directed through programming, conditioning, imprinted external beliefs does not work anymore, it can’t get a hold, the seed is not germinating and will not bear fruit. Only that which really comes from our Self will work out.

What can you as an individual do with this? All your beliefs, all your judgments, all your imprinted programs, all your behaviours, all your patterns, all your automatic replies and reactions need to be questioned. Ask yourself all day continuously: what I do now, what I say now, how I react now, is this really how I feel and what I wish or is this what I learned? Does it suit me? Even to the smallest detail: you just missed a phone call and automatically you reach for the telephone to call back, even though you are already so busy … It sounds silly, but our day is filled to bursting with this sort of obligations. Start with the small things, and the larger issues will become easier. When you start with the small, less scary things, you are reprogramming your system. You can tell your system: all right, you may do as you wish and by doing that your system will learn that the world will not collapse and it will gain confidence. Don’t focus on your fears, for where your attention goes your energies flows.

Focusing on what you do desire, teaches you to have confidence in yourself and one day fear will to let go of you. Allow yourself to say no to what you should do or have to do as this will give you the space where you can feel what you really desire. And then it could be that what you thought you had to do, coincides with what you wish to do. Externally it will look the same, but internally a great change has occurred: you made the change from having to do to wishing to do. You have gained more freedom. And that’s when from deep in your belly something is bubbling up, laughter, happiness, ‘joie de vivre’ … something that you cannot remember anymore, but you know: this is me, this is how I was when I was very young, this is how I arrived.

I think, so I am … not

You can only do one thing and that is to allow yourself to discover what really is inside you, even though this may go against all the old familiar ways and structures, against what should be done, has to be done and is not allowed to be done. However, here we have reached a tricky point. By developing to think for ourselves, we have restricted ourselves solely to mental activity, and cannot correctly observe anymore what we feel and will: now we think we want something and we think that we feel something. From this thinking good has come, but a few scary things as well and now we dare not trust what we feel and will. Meanwhile it wasn’t our feeling and will at all, it was our thinking! A real mindfuck. As long as you realise this, there is no need to be afraid for yourself. Maybe you can allow yourself to feel / experience what is inside you, without judgment. There is no right or wrong, there just is. And whatever is, will be anyway, whether you allow it or not. In which case it is better to acknowledge it, as otherwise it may cause a lot of hassle. Besides: if you judge what you experience inside you, you reject yourself and this shuts down your energy supply. You become extremely tired. Know that your energy does not come from your food. It comes from the spiritual world. And if you reject that part of you which connects you to the spiritual world (your spiritual being), then you are closing off your energy supply.

Unless it is in the tight jacket, our being is incapable to express itself in a system that mainly thinks. It is time that our thinking, which ruled uppermost in the development phase, starts to share equally with feelings and willing. At this moment it appears as if our mind ‘is not working anymore’. However, our mind is working fine, it just isn’t working the way we are used to. To decide everything by thinking, to solve everything by thinking does not seem to work very well anymore, in fact it works less and less. We are starting to use our mind for which it is intended: not to decide, but to take action. You don’t let your computer decide whom to send an email and what the content of that email is. You decide that and the computer performs the action. Right now our mind is well programmed; it contains all sorts of software to perform what we feel and will. To continuously interfere with what is happening inside the computer is totally unnecessary, you do not need to tell it the correct direction, the system knows that already. If you insist on doing this, it would fill your whole day just to organise your life. You would be very busy, you’d be overwhelmed and you would feel very empty in the end. Our mind is starting to occupy its own place: we feel what we will and we use our mind to do this in a sensible manner.

Duality

But something else is happening in our mind. We have a right and a left brain. You could say: the left brain represents the earth; the right brain represents heaven (or the cosmos, or whatever you want to call it). In the previous evolution phase we mainly concentrated on developing the left brain. And for this left brain too it is time to share the space with the right brain. More and more children are born with two brain sides that wish to work together. This causes some problems, as our school system, our society is totally focussed on the left brain. And so, these children have a problem, and get labelled as being aberrant and difficult. But we are the problem. Of course we do not have a problem with left-right brain coordination, rather obvious when one uses only one side of the brain, either the left or the right. Then there is nothing to coordinate. (And the group of ugly ducklings - children with an aberration - will only expand, until we realise that it is nonsense to judge a swan by the characteristics of a duck and force it to live up to them.

The left and right brain also represent all dualities.

Male / female, rational / creative, earthly / divine, left / right, father / mother, death / life, finite / infinite, one-sided / many-sided, I / we, and so on. Jill Bolte Taylor demonstrates this beautifully in her short movie, ‘Powerful stroke of Insight’. In my article of January 2010 I wrote in detail about the process of moving from duality, in which we are now, to unity. In the 4^th dimension no duality exists. Both polarities are and keep each other in balance, we need them both. Duality implies a judgment: one is right the other is wrong. That is rational thinking, left brain. The right brain accommodates the paradox between the two polarities, between the two seemingly opposite truths. Right now the integration plays out strongly in the masculine / feminine arena. Our whole society, from the level of government to the level of our family, is geared towards the masculine. And it does not mean that the feminine is now going to take over the power. Even that thought is totally masculine. The feminine does not think in terms of power. Or even better: the feminine does not think. The feminine likes to share the space and honour the qualities of all.

Consciously, I did not speak here about men and women, but about the masculine and the feminine. For this integration needs to occur inside ourselves. We have seen an interim period where women started to behave like men (viragos) and men started to behave like women (softies). But that doesn’t work, as it is still duality. The important part is that we merge the masculine (action, purpose, rationality, the outer world) with the feminine (nurturing, inspiration, the heart, the inner world). Too much action makes you lose the connection with your inner world, your dreams and ideals. Too much attention on your inner world does not allow you to give form to your dreams and ideals. And yes, at this moment that asks more adaptation from the masculine side than from the feminine side, simply because everything is more geared towards the masculine than to the feminine. But again, however threatening this can feel for ‘men’, it does not mean that the masculine is being abolished. It just wants to be integrated in a new manner. And new means for example: not from the ego, power and struggle, but in aid of society. The integration of masculine and feminine qualities is symbolic for the integration of thinking, feeling and willing. Mind, heart and hands. The masculine is strong in thinking and willing. The feminine represents the heart, which is in between the two and which with the movement of the lemniscate coordinates the thinking (cold) and the willing (hot).

Acceleration

There is another reason why it is important that we become more aware of what we really desire, feel and think. Desires, feelings and thoughts emit energy vibrations. And these vibrations are creative forces (‘In the beginning was the Word.’). In the 4^th dimension the time between sending out the energy vibrations and their manifestation is much shorter than in the 3^rd dimension. ‘The thought creates.’ Many people already use this in the form of visualisations, affirmations, etc. However, you can voice or imagine repeatedly that you are going to be rich, when in the meantime you are convinced you are worthless, you are sending out this last vibration and that is what you are creating. If you are unaware of what you really believe inside, it can give you quite a shock when that suddenly manifests right in front of you.

Luckily this characteristic of the 4^th dimension is not completely active as yet. But it is becoming more active all the time. This is one of the reasons why we think everything has speeded up. It is literally so. You can imagine that in the spiritual world ‘the thought creates’ very easily occurs, because there you do not have to deal with the dense matter of earth. While here on earth matter is exposed to and adjusted to the higher vibrations of the 4^th dimension, it will become less dense and so become more flexible. Matter reacts faster and faster to the vibrations present. So everything moves faster, everything becomes reality faster. People too will react more directly to what is really sent out, not to what is said aloud. You will feel it immediately when someone says a falsehood. Or if it is the exact truth, even though it seems against all laws and logic that you know. Or if you yourself say something that is not true. For example you promise to do something, because your job or your relationship with someone makes you, but you don’t really want to do it, and you keep procrastinating … it just does not seem to happen, you cannot get yourself to do it … your system is not helping you anymore. Your system reacts to what you really wish. You cannot avoid it much longer.

We now have the time; now is the time to become aware of what is really inside ourselves, for this can save you a lot of hassle. For example: if you do not want to do something (anymore), it is better to say so. Then your body does not need to become ill, so that in the end you ‘cannot’. For reality will in whatever form react to what really is. Therefore I say: do yourself a favour, don’t make it too hard. Be honest, to yourself and to your surroundings, for as it is so it will be seen, in whatever form. And yes, to be honest is very scary sometimes, but if you do not do it and it is being forced upon you (you cannot avoid it any longer as it will manifest) you will be much worse off. It will create a mess, which you will have to clear up again. For instance if you know deep down inside that your work does not suit you (anymore), you have a choice: you acknowledge it and you go and look for something else or you wait until reality does it for you and you get sacked, you lose your clients or have a burn-out. In other words: do you let yourself being forced by the reality around you (and become a victim - of yourself) or do you decide and choose, exercise your free will and take control of your own life? Doing the latter saves you a lot of energy and trouble, for yourself and for others. Manifest yourself, change and develop, because you choose to, not because you are forced to.

Life is suffering ..?

This is the last characteristic of the ‘new age’ that I want to mention: in the new age evolution does not occur through suffering, but because we enjoy it. Up till now we only shifted if there was no other way. We were forced to do it, because things were not going well anymore. And when things are not going well, most of the time it hurts. However, this characteristic is still in the future and it will not happen within a day. It will happen through all the things mentioned above: if we dare to listen to ourselves and give form to our life from our inner self and do not wait till life, circumstances (the outside world) force us. We need to change our outlook on life. We need to look at it not only from an earthly perspective, beliefs and patterns, but we need to include the spiritual perspective as well.

We are seriously obstructing our Self with all these ingrained convictions of right and wrong. An example: in our culture it is ‘right’ when you care a lot for others and it is ‘wrong’ when you care for yourself. A lot of people, incarnated right now, really know how to take care of others; they have done this in many lifetimes. But this time round they have finally decided to learn to care for themselves. It is known in the spiritual world that one cannot care for others unless one can first take care of oneself. You only can say ‘we’ if you can say ‘I’, for only coming from Self can you take your unique place in the universe. And yes, evolution moves through one-sidedness. It is like the swing of a pendulum. It moves from one extreme to the other to finally settle in the middle. So, if you decided to learn to take care of yourself, then it won’t be easy, as it is considered to be ‘wrong’. This impedes our development and causes it to be much harder and much more painful.

The most important thing we have to do is to let go of our fixed beliefs. Without knowing what will replace it. Try to spot these old beliefs that do not serve you anymore. An example: the last few years I was extremely busy in my practice. During autumn it became quieter, which gave me a feeling of relief. However, the trend continued and after March it became extremely quiet. I started to have doubts about myself … am I doing something not right? What am I doing wrong, which causes fewer clients to come? Just this automatic reaction has cost me two months of misery. As I was convinced that this was happening because I was doing something ‘not right’ I was limiting my insights: I was only looking for answers to this one question. All the other possible answers were invisible for me, as I was convinced that the cause was ‘doing something wrong’. My thoughts drove me crazy and I was angry at the spiritual world. “Really lovely, if it is about others I get all the answers, but when I need help, I hear nothing from you!” But I could not hear their answers, as I was only open for a specific type of answers, namely those in which they would tell me what I was doing wrong.

When I finally desisted and let go (especially of my ego, which of course did not like it that I wasn’t busy) and could say ‘I don’t know anymore’. When I could say ‘well, then I am going to enjoy my time off’, all sorts of new, enjoyable events occurred. Only then it became possible for my spirit guides to tell me what the purpose was. I had fewer clients as I was to receive additional training to develop some additional abilities. My work is going to change. I had to write this article and I had to prepare myself for events occurring in late August or early September. And so, if my practice had stayed as busy as it was, I would have soldiered on and those on the other side could have called and called, but I would not have heard them, as I was too tied up with my work.

So actually the opposite of what I believed was the case: I didn’t do anything wrong; space was being created so something new could be developed. So again, is it ‘bad’ that I thought I did something wrong? No certainly not, for in those two months of misery I found quite a few other old beliefs, which I now had a real good chance to look at: you need to earn happiness; you should always do something useful; you always have to be doing something, as idleness is the devil’s workshop; and so on. So next time I will do this differently. I can make it easier for myself. There’s another one: taking it easy … ugh. But it is the key: to understand that things can be done easier by looking at it from a different angle, we can save ourselves a lot of misery and we’ll develop ourselves because we wish to and not because it hurts and we have to. So, not through suffering, but because it is enjoyable.

Do not believe

Do not believe a word of what is written above. Don’t take anything for granted, for then you’ll exchange one belief system for another. Feel if it resonates with you. See if you recognise things and if you can work with what is written here. Use it to your advantage or just leave it alone. If you notice that you cannot leave it alone, if you feel a great resistance to it, go and investigate it: highly likely that your old belief system has taken up the fight with what you really feel and will. For each fight with something outside of you represents a fight with something inside yourself.

With this article I wish to highlight what is going on in the world. It is like a newspaper article or a broadcast from the spiritual world. For it gives peace when you understand what is happening in your life - there is less need to doubt yourself, which saves a lot of energy. And it is important that you know you’re not the only one.

Please, forward this article to anyone you think might like it. The more people who understand what is going on in the world, the sooner the critical mass will be reached and, as we know, unexpected and huge changes may occur. Distribute this information - this highlight - as much as you can. Thank you.

Léonne Meiresonne
The Hague, July 2011
The Netherlands

Translated by:
Jeltje Kooistra
Takaka, October 2011
New Zealand